داغ دل

شب است و چهرة میهن سیاهه

نشستن در سیاهی ها گناه

تفنگم را بده تا ره بجویم

که هرکه عاشقه پایش به راه
برادر بی قراره            برادر شعله واره            برادر دشت سینه اش لاله زاره

شب و دریای خوف انگیز و طوفان

من و اندیشه های پاکِ پویان

برایم خلعت و خنجر بیاور

که خون می بارد از دل های سوزان

برادر نوجوانه             برادر غرقه خونه             برادر کاکُلش آتش فشانه

تو که با عاشقان درد آشنایی

تو که هم رزم و هم زنجیر مایی

ببین خون عزیزان را به دیوار

بزن شیپور صبح روشنایی
برادر بی قراره             برادر نوجوانه             برادر شعله واره

برادر غرقه خونه             برادر کاکُلش آتش فشانه

برادر دشمنم ، خون خارهِ امشب

هوای خانه ظلمت باره امشب

چراغی بر سر راهم بگیرید

که دِیو شهر شب بیداره امشب

شب است و مادران شهر غمناک

هزاران گُل شکفت و خفت بر خاک

عزیزم داغ دارم ، دست واکن

به پا کن بیرغ صبح تربناک

به عهد شب نظر بین ها وفا کن

برادرهای عاشق را صدا کن

بزن بر سینة شب تیری از نور

گُل خورشید را مهمان ما کُن

به سیل صبح خواهان راه بسته اند

هزاران سینه و سَر را شکستند

ولی مَردم گرفته دست در دست
ز چنگ دیو مَردم خوار رستند