دشمن و دوست
دیگران از صدمة اعدا همی نالند و من
از جفای دوستان گِریم ، چو ابر بهمنی
سست عهد و سرد مِهرند این رفیقان همچو گٌل
ضایع آن عمری که با این سست عهدان سر کٌنی
دوستان را می نپاید الفت و یاری ، ولی
دشمنان را همچنن برجاست کید و ریمنی
کاش بودی به گیتی ، استوار و دیر پای
دوستان در دوستی ، چون دشمنان در دشمنی